கர்நாடக மாநிலத்தில் இந்து கோயில் திருவிழாக்களில்,
இஸ்லாமியர்கள்
கடை நடத்த தடை விதிக்கப்பட்டு இருக்கிறது ’ என்ற செய்தி அதிர்ச்சி அடைய வைக்கிறது.
வழக்கமாக ஏப்ரல்-மே மாதங்களில் கர்நாடகாவின் கடலோரப் பகுதியில் உள்ள கோயில்களில் திருவிழாக்கள் நடக்கும். அப்போது அமைக்கப்படும் கடைகளில் கோடிக்கணக்கான ரூபாய் புரளும்.
வகுப்புவாதப் பதற்றம் இருந்தபோதும்கூட, கடந்த காலங்களில் இந்த திருவிழாக்கள் எந்தவொரு சமூகத்தின் வணிக வாய்ப்புகளையும் பாதித்தது இல்லை. (மிகச் சில விதிவிலக்குகள் உண்டு.)
ஆனால், சமீபத்தில் கர்நாடகாவில் வெடித்த ஹிஜாப் பிரச்சினையை அடுத்து, இப்பகுதியில் உள்ள பல கோவில் திருவிழாக்களில் இஸ்லாமியர்கள் கடை அமைக்கத் தடை விதிக்கப்படுகிறது.
கர்நாடகாவில் உள்ள பிரபலமான வழிபாட்டுத் தலங்களில் ஒன்று மகாலிங்கேஸ்வரர் கோயில் நிர்வாகம், ‘கோயில் திருவிழாவில் கடைகள் அமைக்க நடக்கும் ஏலத்தில் இந்துக்கள் மட்டுமே பங்கேற்க வேண்டும்’ என்று குறிப்பிட்டுள்ளது.
இதேபோல், உடுப்பி மாவட்டம் கௌப்பில் ஹோசா மாரிகுடி கோவில் , தட்சிண கன்னடா மாவட்டத்தில், பப்பநாடு ஸ்ரீ துர்காபமேஸ்வரி கோவில் நிர்வாகங்களும் அறிவித்துள்ளன.
ஆபத்தான அரசின் மவுனம்
இது போன்ற அறிவிப்புகளைவிட ஆபத்தானது அரசின் மவுனம். காவல்துறை, ‘இப்படி அறிவித்தவர்கள், பிளக்ஸ் பேனர்கள் வைத்தவர்கள் யார் என விசாரித்து வருகிறோம்(!)’ என்கிறது. அரசு தரப்பில் இந்த ‘விளக்கம்’கூட இல்லை.
சமீபத்தில் நடந்த ஹிஜாப் விவகாரத்திலும் இதுதான் நடந்தது. ஹிஜாப், புர்கா போன்ற ‘ஆடை’கள் பெண்களை அடிமைப்படுத்துகிறது என்கிற விமர்சனமும் உண்டு. ஆனால் மத அரசியலுக்காகவே கர்நாடக கல்வி நிலையங்களில் இவற்றுக்கு தடை விதிக்கப்பட்டது என்பது உள்ளங்கை நெல்லிக்கனி.
ஹிஜாப் அணிந்த மாணவியை இந்துத்துவ இளைஞர்கள் கெரோ செய்து முழக்கமிட்ட வீடியோ பரவியது. அப்போதும் அவர்கள் மீது கர்நாடக அரசு நடவடிக்கை எடுக்கவில்லை.
இஸ்லாமியர்களை இப்படி பகிரங்கமாக புறக்கணிப்பது என்பது நாடு முழுதும் பரவலாக நடக்கிறது.
சத்தீஸ்கர் சுர்குஜா என்ற மாவட்டத்தில் உள்ளது, குந்திகலா கிராமம். இங்கு, ‘இஸ்லாமியர்கள் நடத்தும் கடைகளில் பொருட்கள் வாங்க மட்டோம்’ என ‘உறுதி மொழி’ எடுத்த வீடியோ சமீபத்தில் வைரலானது.
உ.பி. கான்பூரில் நடுச்சாலையில், ஒரு இஸ்லாமியரை தாக்கும் இந்துத்துவர்கள், ‘ஹிந்துஸ்தான் ஜிந்தாபாத்’, ‘ஜெய் ஶ்ரீராம்’ என முழங்கும்படி மிரட்டுகிறார்கள். அவரும் அப்படியே செய்கிறார். ஆனாலும் தாக்குதல் தொடர்கிறது. அவரைக் கட்டிக்கொண்டு அழுகிறாள் அவரது மகள் – சிறுமி. இது நடந்தது உ.பி. கான்பூர் நகரத்தில் நடுச்சாலையில்!
இன்னொரு காட்சி, மத்திய பிரதேச மாநிலம் இந்தூரில் அரங்கேறியது. வளையல் வியாபாரி தஸ்லீம் அலியை அடித்து உதைத்து, இந்துக்கள் வசிக்கும் பகுதிக்குள் வரக்கூடாது என எச்சரிக்கிறது ஒரு கும்பல்.
சமூக செயற்பாட்டாளர் ரேணுகா, “இந்தியாவில் இருக்கிற இந்த மதப் பிரிவினை நெடுங்காலமாக இருக்கிறது. ஆனால் நரேந்திர மோடி தலைமையில இந்துத்துவ பாஜக 2014இல் ஆட்சிக்கு வந்த பிறகு இஸ்லாமியர்களுக்கு எதிரான வன்முறை அதிகரித்துவிட்டது. தவிர ஒன்றிய பாஜக அரசோ, மாநிலங்களில் ஆளும் பாஜக அரசோ இதை கண்டுகொள்வதில்லை என்பதுதான் பெரும் ஆபத்து” என்கிறார்.
மேலும் இவர், “மத ரீதியான வன்முறை பல காலமாக இருந்தாலும் அதிகாரத்தில் இருப்பவர்களின் அரசியல் உந்துதல்களால் இது அதிகரித்து உள்ளது” என்கிறார்.
சமூக ஆர்வலர் திருப்பதி முத்துகிருஷ்ணனும், “இஸ்லாமியர்கள் மீது தாக்குதல்களை நடத்துபவர்களுக்கு தண்டனை தரப்படுவதில்லை. இவர்களுக்கு அரசியல்வாதிகளின் ஆதரவு உள்ளது. இஸ்லாமியர் ஒருவரைத் தாக்கிய இந்துத்துவர்கள் எட்டு பேருக்கு அமைச்சரே மாலை அணிவித்துப் பாராட்டியதும் நடந்ததே” என்கிறார்.
சமூக ஆர்வலர் பழ.ரகுபதி, “நரேந்திர மோடியின் ஆட்சிக் காலத்தின் போது பசு பாதுகாவலர்கள் என்று சொல்லிக் கொள்பவர்கள், மாட்டுக்கறி வைத்திருந்ததாகவும் பசுக்களைக் கடத்தியதாகவும் பல இஸ்லாமியர்களைத் தாக்கிய நிகழ்வுகள் நடந்தன. இவற்றில் பெரும்பாலானவற்றுக்கு பிரதமர் மோடி கண்டனம்கூடத் தெரிவிக்கவில்லை. சிலவற்றுக்குக் கண்டனம் தெரிவித்தாலும் அது பூசிமெழுகியதாகவே இருந்தது. இஸ்லாமியர்கள் நம்பிக்கையற்ற சூழலை அனுபவிக்கிறார்கள்” என்கிறார்.
சமீபத்தில் இது குறித்து கருத்து கூறய, பாஜகவின் மூத்த தலைவர் பிரகாஷ் ஜவ்டேகர், “சட்டம் ஒழுங்கு என்பது மாநில அரசின் பொறுப்பு. ஆகவே இதுபோன்ற நிகழ்வுகளுக்கு மாநில அரசுகளே பொறுப்பு” என்கிறார்.
ஒன்றிய அரசின் தலைமை அமைச்சரான மோடிக்கு இது குறித்து கருத்து சொல்ல உரிமை இல்லையா? தவிர, பாஜக ஆளும் மாநிலங்களின் அரசுகளும் நடவடிக்கை எடுப்பதில்லையே என்ற கேள்விகளுக்கு பாஜக தரப்பில் பதில் இல்லை.
இந்தியகம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் லெனின், “இஸ்லாமியர்கள் மீதான தாக்குதல்கள் பல்வேறு விதங்களிலும் நிகழ்கின்றன. இந்தியாவில் கொரோனா பரவ ஆரம்பித்த நிலையி்ல் பாஜகவினர் ‘டில்லியில் நடைபெற்ற இஸ்லாமிய மாநாட்டு ஒன்றில் கலந்துகொண்ட இஸ்லாமியர்கள்தான் கொரோனாவை திட்டமிட்டு பரப்பினர். அதற்கு ‘கொரோனா ஜிஹாத்’ என்று பெயர்’ என்றெல்லாம் பொய்த் தகவல்களை பரப்பினர்.
கொரோனாவால் பாதிக்கப்பட்ட இஸ்லாமியர்கள், ரொட்டி மற்றும் பிரட்டுகள் மீது எச்சில் துப்பி, இந்துக்களுக்குப் பரப்பினர் என்னும் வதந்தி பரப்பப்பட்டது.
இந்துப் பெண்களை குறிவைத்து காதலித்து மணந்து அவர்களை இஸ்லாமியராக்குவதே, இஸ்லாமிய ஆண்களின் வேலை என்றும் தகவல் பரப்பினர். இதை லவ் ஜிகாத் என்றனர். இதைத் தொடர்ந்து பல மாநிலங்கள் லவ் ஜிஹாத்துக்கு எதிராக சட்டங்களை இயற்றப்பட்டன.
சமீபத்தில் தனது இஸ்லாமியக் கணவரிடமிருந்து இந்து மனைவி மிரட்டப்பட்டு பிரிக்கப்பட்டார்.
பாஜக தலைவர்கள் பலர், இஸ்லாமியர்கள் இங்கே வாழக் கூடாது. பாகிஸ்தானுக்கு ஓடவேண்டும் என முழக்கமிடுவது தொடர்ந்து நடக்கிறது. சில இந்துத்துவர்கள், இஸ்லாமியர்கள் கொல்லப்பட வேண்டும் என்று முழங்கிய வீடியோக்கள் பலவும் உலவினவே!” என்கிறார் லெனின்.
இந்தியாவில் மிகப்பெரிய சிறுபான்மையினர் என்றால் இஸ்லாமியர்கள்தான். 121.09 கோடி மக்கள் தொகையில், 96.63 கோடிப் பேர் இந்துக்கள். 17.22 கோடிப் பேர் இஸ்லாமியர்கள். இவர்களை ஒடுக்கி, சமூகத்திலிருந்து தள்ளி வைக்க வேண்டும் என்று நினைப்பது சரியல்ல. இன்று இலங்கை அனுபவத்து வரும் பொருளாதார வீழ்ச்சிக்குப் பல்வேறு காரணங்கள் இருந்தாலும், அங்கு கணிசமாக வாழும் சிறுபான்மையினரான தமிழர்களை ஒடுக்கியது முக்கியக் காரணம்.
இந்திய இந்துத்துவர்கள்
இதை உணர்வது நல்லது.