ஒருத்தி ஒருவளை நினைத்துவிட்டால்: சட்டமும் சங்கடமும்!

கடந்த மாதம்,
தன்பாலின உறவு
குறத்த சர்ச்சை ஒன்று இந்தியா முழுதும் எழுந்தது. ‘
காஷ்மீர் ஃபைல்ஸ்
’ பட இயக்குநர் விவேக் அக்னிஹோத்ரியும்
காங்கிரஸ்
கட்சியின் மூத்த தலைவர்களில் ஒருவரான திஜ்விஜய் சிங்கும், ‘தன்பாலின உறவு இழிவானது’ என்று பொருள்படும்படி பேச, பலத்த எதிர்ப்பு கிளம்பியது. இதனிடையே, அலகாபாத் உயர் நீதி மன்றம், ‘தன்பாலின உறவில் ஈடுபடுவர்கள் திருமணம் செய்துகொள்ள முடியாது’ என்று தீர்ப்பு அளித்துள்ளது மீண்டும் சர்ச்சையை ஏற்படுத்தி இருக்கிறது.

உத்தரபிரதேச மாநிலத்தைச் 23 மற்றும் 23 வயதுள்ள இரண்டு இளம்பெண்கள் ஒரே கல்லூரியில் பயின்றனர். அப்போது இருவருக்கும் ஏற்பட்ட நெருக்கம், காதலாக மாறியது. இருவரும் திருமணம் செய்துகொள்ள முடிவெடுத்தனர். ஆனால், இதை குடும்பத்தினர் ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டார்கள் என உணர்ந்த அவர்கள், வேறு ஊருக்கு சென்று ஒன்றாக வாழ்ந்து வந்தனர்.

இந்த விசயம் அந்தப் பெண்களின் வீட்டாருக்கு தெரியவந்தது. அவர்களில் ஒரு பெண்ணின் பெற்றோர் தங்கள் மகளை மற்றொரு பெண் ஏமாற்றி தனது கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருப்பதாகவும், அவரை மீட்டுத் தரக் கோரியும் அலகாபாத் உயர் நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்தனர். மனுவை விசாரித்த நீதிபதி, சம்பந்தப்பட்ட பெண்களை நீதிமன்றத்தில் நேரில் ஆஜர்படுத்தும்படி காவல்துறைக்கு உத்தரவிட்டார்.

அதன்படி, அந்தப் பெண்கள் நீதிமன்றத்தில் நேற்று ஆஜர்படுத்தப்பட்டனர். அவர்கள், “நாங்கள் இருவரும் இந்துக்கள். இந்து திருமணச் சட்டம், இரண்டு பேரின் திருமணத்தை தான் குறிக்கிறதே தவிர, அவர்கள் ஆண் – பெண்ணாக இருக்க வேண்டும் எனக் கூறவில்லை. தன் பாலின திருமணத்துக்கும் அந்த சட்டம் எதிர்ப்பும் தெரிவிக்கவில்லை. ஆகவே, மனம் ஒன்றி, நாங்கள் செய்து கொண்ட திருமணத்தை நீதிமன்றம் அங்கீகரிக்க வேண்டும்” என்று கோரினர். இதற்கு உத்தரபிரதேச அரசு வழக்கறிஞர் கடும் எதிர்ப்பை தெரிவித்தார்.

திருமணம் ஒப்பந்தம் அல்ல

அவர், “இந்து மதத்தின்படி திருமணம் என்பது ஒரு ஆணுக்கும், பெண்ணுக்கும் இடையேதான் நடைபெற வேண்டும். பிற நாடுகளில் வேண்டுமானால் திருமணம் ஒரு ஒப்பந்தமாக இருக்கலாம். ஆனால், இந்தியாவை பொறுத்தவரை திருமணம் ஒரு புனிதமான சடங்கு. அதை இவ்வாறு கொச்சைப்படுத்துவதை ஏற்க முடியாது” என வாதிட்டார்.

இருதரப்பு வாதங்களையும் கேட்ட நீதிபதி, “மனுதாரர்கள் ( தன்பாலின ஈர்ப்பாளர்கள்) செய்து கொண்ட திருமணத்தை அங்கீகரிக்க முடியாது” என உத்தரவு பிறப்பித்தாா்.

சர்ச்சை ஏற்பட காரணம், இந்தத் தீர்ப்புதான்

‘தன்பாலின உறவு என்பது குற்றச் செயல்’ என்று 1860ல் வெள்ளையர் ஆட்சியில் சட்டம் இயற்றப்பட்டது. சுதந்திர இந்தியாவில் இதே கருத்துடன், இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தின் 377ஆவது பிரிவு இருந்தது. மேலும், மிருகங்கள், குழந்தைகளுடன் உறவு கொள்வதும் குற்றம் என்றது இப்பிரிவு. இக்குற்றங்களில் ஈடுபட்டால், பத்து ஆண்டுகள் வரை சிறைத் தண்டனை கிடைக்கும்.

‘தன்பாலின உறவு கொள்பவர்களைக் குற்றவாளியாகப் பார்க்கக் கூடாது’ என்ற குரல்கள் எழுந்தன. வழக்குகள் தொடுக்கப்பட்டன. இறுதியில், உச்சநீதிமன்றம், “இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் கீழ், நாட்டு மக்கள் அனைவரும் சமமாக வாழ்வதற்கான உரிமைகள் அளிக்கப்பட்டு உள்ளன. 18 வயதுக்கு வயதுக்கு மேற்பட்டவர் தன்பாலின உறவில் ஈடுபடுவது குற்றமல்ல. அதே நேரம் மிருகங்கள், குழந்தைகளுடன் உறவு கொள்வது குற்றம் என்பது தொடரும்” எனத் தீர்ப்பளித்தது.

தன்பாலின உறவு குற்றமல்ல

உலகிலேயே முதல் முறையாக தன்பாலின உறவை கடந்த 2000ம் வது ஆண்டு அங்கீகரித்தது நெதர்லாந்து. தொடர்ந்து, 2003ல் பெல்ஜியம், 2005ல் கனடா மற்றும் ஸ்பெயின், 2006ல் தென் ஆப்பிரிக்கா, 2008ல் நார்வே என இந்த பட்டியல் நீண்டது. இப்படி மொத்தம் 124 நாடுகள் தன்பாலின உறவை அங்கீகரித்திருந்த நிலையில், 125வது நாடாக இந்தியா இணைந்தது. 2001 ஆம் ஆண்டில் அந்த நாட்டின் நான்கு
ஓரினச்சேர்க்கை
ஜோடிகள் திருமணம் செய்து கொண்டனர். உலகில் முதல் முறையாக அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஓரின சேர்க்கையாளர்கள் திருமணம் இது!

தொடர்ந்து பல நாடுகள் ஓரினச்சேர்க்கை உறவை அங்கீகரித்தன.

நார்வேயில் 2009ஆம் ஆண்டில் அந்த நாட்டின் புகழ்பெற்ற, லூதரன் சர்ச், பாதிரியார்கள் ஓரினச்சேர்க்கை திருமணம் செய்துகொள்ள அங்கீகாரம் அளித்தது. இதன் மூலம், தன்பாலின உறவு குற்றமல்ல என்று அறிவித்து இருந்த 124 நாடுகளுடன் 125வது நாடாக இந்தியா சேர்ந்தது.

ஆனால், இன்று வரை, ‘தன்பாலின ஈர்ப்பாளர்கள்’ திருமணம் செய்துகொள்ள அனுமதியோ உரிமையோ இல்லை என்பதுதான் உண்மை. இதுதான் பெரும் அதிர்ச்சி அளிக்கும் விசயமாக இருக்கிறது. ‘விருப்பப்பட்ட இருவர் சேர்ந்து வாழலாம். ஆனால் திருமணம் செய்துகொள்ளக்கூடாது’ என்பது எப்படி சரியாகும்?’ என்ற கேள்வி எழுந்துள்ளது. இரு வருடங்களுக்கு முன்பே – 2020ல் , “இந்து திருமணச் சட்டம் 1955ன் கீழ் தன்பாலின திருமணத்தை சட்டப்பூர்வமானதாக ஆக்க வேண்டும்’ என்று டில்லி உயர் நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்யப்பட்டது.

இந்த வழக்கு டில்லி உயர் நீதிமன்ற தலைமை நீதிபதி டி.என்.பட்டேல் முன் விசாரணைக்கு வந்தது. இந்திய ஒன்றிய அரசின் சார்பில், “தன்பாலின ஈர்ப்பாளர்கள் சேர்ந்து வாழ சட்டம் அனுமதிக்கிறது. ஆனால், அவர்கள் திருமணம் செய்துகொள்வது இந்திய கலாச்சாரத்துக்கு எதிரானது” என எதிர்ப்பு தெரிவித்தது. இப்போது மட்டுமல்ல.. 2018ல், ‘தன்பாலின உறவு குற்றமல்ல’ என்று நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தபோத
பாஜக
ரசிக்கவில்லை.

பாஜக எதிர்ப்பு

அக்கட்சியின் மூல ஆதாரமான, ஆர்.எஸ்.எஸ் அமைப்பு, “உச்ச நீதிமன்றம் போலவே நாங்களும் தன்பாலின சேர்க்கையினை குற்றம் என்று கருதவில்லை. ஆனால் இந்திய கலாச்சாரத்தில் இது போன்ற ஒரு நடைமுறைய நாங்கள் பார்த்ததில்லை. இயற்கைக்கு மாறான இந்த உறவுமுறைகளை நாங்கள் எப்போதும் ஆதரிக்கமாட்டோம் என்றது. முன்னதாக, அந்த அமைப்பின் இணைச் செயலாளர் தாத்ரேயா 2016ல், “தன்பாலின சேர்க்கை குற்றமல்லதான். ஆனால் இது மனநோய்” என்று காட்டமாக ட்விட் செய்தார்.

மனநலக் கோளாறு அல்ல

அதே நேரம், இந்திய மனநல மருத்துவச் சங்கம் (Indian Psychiatric Society), “ஓரினச்சேர்க்கை என்பது மனநலக் கோளாறு அல்ல. ஆண்-பெண், இருபாலர் உறவு போலத்தான் இதுவும்” என்று தெரிவித்து இருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது. ஆனால் உலகின் அநேக மதங்கள், ஓரினச் சேர்க்கை என்பதை இழிவானது என சொல்வதாக அந்த மதத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் நம்புகிறார்கள். இஸ்லாமிய சட்டப்படி நடப்பதாக கூறும் நாடுகளில், தன்பாலின உறவு கொடும் குற்றம். சிறை முதல் மரணம் வரை தண்டனை உண்டு.

ஆனால், உலகின் பல நாடுகள், தன்பாலின உறவை அங்கீகரித்த போதே, திருமணங்களை சட்டப்படி அங்கீகரித்து உள்ளன. 2001 ஆம் ஆண்டில் நெதர்லாந்து நாட்டில், நான்கு ஓரினச்சேர்க்கை ஜோடிகள் ணம் செய்து கொண்டனர். உலகில் முதல் முறையாக அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஓரின சேர்க்கையாளர்கள் திருமணம் இது!

2016 அமெரிக்காவின் வாஷிங்டனில் உள்ள மசூதி ஒன்றில் இமாமாக உள்ள தாயீ அப்துல்லா கடந்த 2016ம் ஆண்டு, “நான், தன்பாலின உறவில் விருப்பம் கொண்டவன். என்னைப் போ ல் உலகில் 12 தன்பாலின ஈர்ப்பாளர்கள் இமாம்களாக இருக்கின்றனர். அவர்களில் 8 பேர் வெளிப்படையாக ஒப்புக் கொண்டனர்” என்றார்.

அதுசரி.. ‘இந்தியாவிலும் தன்பாலின ஈர்ப்பு என்பது தவறில்லை. ஆனால் இந்து திருமணச் சட்டப்படி, திருமணம் செய்ய மட்டும் உரிமை இல்லை” என்பது ஏன் என்பதே கேள்வி. இந்தியாவிலும் உலகின் பல நாடுகளிலும், இந்து மதத்தைச் சேர்ந்த தன்பாலின ஈர்ப்பாளர்கள், இந்து முறைப்படி திருமணம் செய்துகொள்வது நடந்துகொண்டுதான் இருக்கிறது. உதாரணமாக, தெலுங்கானாவைச் சேர்ந்த தன்பாலின ஈர்பாபளர்களான அபெய் தாங்கே, சுப்ரியோ சக்ரவர்த்தி ஆகிய ஆண்கள் தங்கள் பெற்றோர் சம்மதத்துடன் திருமணம் செய்துகொண்டனர்.

இந்த நிலையில், ‘தன்பாலின உறவை சட்டம் அங்கீகரிக்கலாம். இந்து பாரம்பரியம் அங்கீகரிக்காது’ என்பது என்ன நியாயம்? இவர்கள்தான், ‘மதச் சட்டங்களை அனுமதிக்க மாட்டோம். பொது சிவில் சட்டம் தேவை’ என்கிறார்கள்.