பிரிட்டிஷ் ஆவணங்களாலும் வரலாற்றறிஞர்களாலும் உறுதிப்படுத்தப்படும் ‘பறையர் கலகம்’ போராட்டத்தை காலனிய எதிர்ப்புப் போராட்டமாக அங்கீகரிக்க வேண்டுமென வலியுறுத்தி முதல்வர் ஸ்டாலினுக்கு விழுப்புரம் எம்.பி., ரவிக்குமார் எம்.பி., கடிதம் எழுதியுள்ளார்.
இதுகுறித்து அவர் எழுதியுள்ள கடிதத்தில் கூறியிருப்பதாவது: “பிரிட்டிஷ் காலனிய ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுதலைப் பெற்ற இந்திய சுதந்திரத்தின் 75 ஆவது ஆண்டு அமுதப் பெருவிழாவை நாம் சிறப்பாகக் கொண்டாடிக் கொண்டிருக்கிறோம். சுதந்திரப் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டவர்களை நன்றியோடு இந்த நேரத்தில் நினைவுகூர்ந்து அவர்களது போராட்டங்களைப் போற்றிவருகிறோம். இந்திய சுதந்திரத்துக்கு அனைத்துத் தரப்பு மக்களுமே பங்களிப்புச் செய்துள்ளனர். ஆனால் வரலாறெழுதுதலில் ( Historiography) கடைபிடிக்கப்படும் அணுகுமுறை காரணமாக சில வரலாற்று ஆளுமைகள் மட்டுமே சுதந்திரப் போராட்ட தியாகிகளாகப் பெருமைப்படுத்தப்படும் நிலை உள்ளது.
விளிம்புநிலை வரலாற்றறிஞர்கள் (Subaltern Historians ) சுதந்திரப் போராட்டத்தில் பங்களிப்புச் செய்த அடித்தள மக்களைப் பற்றி கவனப்படுத்தியுள்ளனர். 1919 ஆம் ஆண்டு காங்கிரஸ் பேரியக்கத்துக்கு மகாத்மா காந்தியடிகள்பொறுப்பேற்ற பின்னர் அவரால் முன்வைக்கப்பட்ட ஒத்துழையாமை, புறக்கணிப்பு, சட்ட மறுப்பு மற்றும் சிறை நிரப்புவதற்கான நேரடி நடவடிக்கைகள் முதலான போராட்ட வடிவங்கள் அதற்கு முன்பு மக்களால் பயன்படுத்தப்பட்டவைதான் என்பதை ’சபால்டர்ன் வரலாற்றறிஞர்கள்’ சுட்டிக் காட்டியுள்ளனர். இந்தப் போராட்ட வடிவங்கள் அன்றைய சென்னை மாகாணத்தில் பறையர் சமூகத்தவரால் பிரிட்டிஷ் ஆட்சிக்கு எதிராகப் பயன்படுத்தப்பட்டிருப்பதை பிரிட்டிஷ் அரசின் ஆவணங்கள் வெளிப்படுத்துகின்றன.
சென்னை பூந்தமல்லி பகுதியில் பிரிட்டிஷ் அதிகாரி ரிச்சர்ட் டைட்டன் ( Richard Dighton) என்பவர் அதிகமாக வரிவசூலிக்க முயன்ற போது அதற்குக் கடுமையான எதிர்ப்பு எழுந்துள்ளது. வரி செலுத்தாத மிராசுதார்களின் மிராசி உரிமையை ரத்து செய்ததோடு தானியப் பகிர்வில் பறையர்களுக்கு இருந்த பாரம்பரிய உரிமையையும் ரிச்சர்ட் டைட்டன் ரத்து செய்துள்ளார் . அறுவடையின்போது தங்களுக்குப் பாரம்பரியமாக வழங்கப்படும் தானிய உரிமை பாதுகாக்கப்படவேண்டும் என வலியுறுத்தி பூந்தமல்லி பகுதியிலிருந்த பல கிராமங்களைச் சேர்ந்த பறையர்கள் விவசாயப் பணிகளை புறக்கணித்து பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகளை முற்றுகையிட்டுப் போராட்டம் நடத்தியுள்ளனர்.
இந்தப் போராட்டம் ஒரு கலகமாக உருவெடுத்துள்ளது. பிரிட்டிஷ் ஆவணங்களில் பறையர் கலகம் ( Paraiyar Insurrection) என்று அது பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கிறது. பிரிட்டிஷ் ஆவணங்களை மேற்கோள்காட்டி யூஜின் எஃப் இர்ஷிக் ( Eugene Irschick) என்ற வரலாற்றறிஞர் Dialogue and History – Constructing South India 1795-1895 , Oxford University Press, Madras என்ற தனது நூலில் விரிவாக அதைப் பதிவு செய்திருக்கிறார் ( Page 44-48)
1785 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் மாதத்தில் பூந்தமல்லி பகுதியில் வாழ்ந்த பறையர்கள் பிரிட்டிஷ் சிப்பாய்கள் சிலரைப் பிடித்துக் கட்டி வைத்து அடித்து உதைத்துள்ளனர். அப்போதுபொறுப்பிலிருந்த ரிச்சர்டு டைட்டன் ( Richard Dighton ) தனது உயிருக்கு ஆபத்து வந்துவிட்டதெனவும், சேத்துப்பட்டிலிருந்த தமது அலுவலகம் தாக்கப்படும் எனவும் அஞ்சி ஒரு ‘கம்பெனி’ சிப்பாய்களை அனுப்பும்படி கவர்னரிடம் வேண்டுகோள் விடுத்திருக்கிறார் ( Irschick, Page 45)
பூந்தமல்லிப்பகுதியில் இந்தப் பறையர் கலகத்தைத் தலைமையேற்று வழிநடத்திய பேட்டையா, பூந்தமல்லி குட்டி, மாங்காடு கொம்பன், பம்மல் கண்ணையன் ஆகியோரைக் கைதுசெய்ய கலெக்டராயிருந்த லயோனல் ப்ளேஸ் ( Lionel Place ) மேற்கொண்ட முயற்சிகள் வெற்றிபெறவில்லை. சென்னையில் பெத்தநாயக்கன் பேட்டைக்கு வடக்கே இருந்த பெரிய பறைச்சேரியில் 1796 இல் பெரியதம்பி என்ற பறையர் தலைவர் இருந்தாரென்பது கலெக்டர் லயோனல் ப்ளேஸின்அறிக்கைகளால் தெரியவருகிறது. செங்கல்பட்டு மாவட்டத்தில் இருந்த கருங்குழி என்ற ஊரைச் சேர்ந்த பறையர் சமூகத்தவருக்கு பெரியதம்பி கடிதம் ஒன்றைஎழுதி, அவர்கள் எல்லோரையும் சென்னையை நோக்கிப் புறப்பட்டு வரச்சொல்லித் தூண்டியதாகப் பிரிட்டிஷ் ஆவணங்கள் குறிப்பிடுகின்றன.
பிரிட்டிஷ் ஆவணங்களாலும் வரலாற்றறிஞர்களாலும் உறுதிப்படுத்தப்படும் ‘பறையர் கலகம்’ என்ற போராட்டம் சென்னை, செங்கல்பட்டு மாவட்டங்களில் 1785 முதல் 1796 வரை 10 ஆண்டுகளுக்கும் மேல் நீடித்துள்ளது. அந்த போராட்டத்தை காலனிய எதிர்ப்புப் போராட்டமாக அங்கீகரிக்க வேண்டுமெனவும், இந்திய சுதந்திரத்தின் பவளவிழா கொண்டாடப்படும் இவ்வேளையில் உரிய வகையில் அதைப் பெருமைப்படுத்த நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டுமெனவும் பணிவுடன் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.” இவ்வாறு அதில் கூறப்பட்டுள்ளது.