வேலூர் மாவட்டத்தை பூர்வீகமாகக் கொண்டது இலவம்பாடி முள்கத்திரிக்காய்.
இலவம்பாடி முள்கத்திரிக்காயைப் பற்றி முழுமையாக அறிந்துகொள்ள இந்த ரகத்தைப் பரவலாக்கும் பணியில் ஈடுபட்டு வரும், விவசாயி ரமேஷிடம் பேசியபோது, ‘‘இலவம்பாடிங்கறது ஒரு சின்ன கிராமம். ஆனா, எங்க ஊர் முள்கத்திரிக்காயால, கிராமத்தோட பேரு நாடு முழுக்கப் பிரபலமாயிடுச்சு.
பல தலைமுறைகளா எங்க ஊர் விவசாயிங்க இதைச் சாகுபடி செஞ்சிக்கிட்டு வந்தாங்க. பிறகு, மற்ற கிராமங்கள்லயும் இது அதிக அளவுல சாகுபடி செய்யப்பட்டுச்சு. இன்னும் சொல்லப்போனா, முன்னாடியெல்லாம் இந்தப் பகுதிகள்ல கத்திரிச் சாகுபடினு சொன்னாலே அது இலவம்பாடி முள் கத்திரிக்காயாதான் இருக்கும். கல்யாணமாகிப் போன பொண்ணு, மாப்பிள்ளையோடு தாய் வீட்டுக்கு வந்துட்டு போறப்ப, கூடை நிறையக் கத்திரிக்காயைக் கொடுத்து அனுப்புறதை வேலூர் மக்கள் வழக்கமாகவே வச்சிருந்தாங்க.
வெளியூர்வாசிகளும்கூட வேலூர் வரும் போதெல்லாம், இலவம்பாடி முள் கத்திரிக் காயை ஆசையா கேட்டு வாங்கிக்கிட்டுப் போவாங்க. இதனால சந்தைகள்ல வியாபாரிங்க எப்பவும் இதைக் குவிச்சு வச்சிருப்பாங்க. ஆனா, காலப்போக்குல விவசாயிகள் இதைச் சாகுபடி செய்றதை படிப்படியா கைவிட்டதுனால, சந்தைகள்ல இது கிடைக்குறதே அரிதாயிடுச்சு. வீரிய ரகக் கத்திரிக்காய்க்கு மக்கள்கிட்ட மவுசு அதிகரிச்சதுனால, இலவம்பாடி முள்கத்திரிக்காய்க்கு லாபகரமான விலை கிடைக்கல.
அதுமட்டுமல்லாம, இந்தச் செடிகள்ல முள் இருக்குறதுனால, பரமாரிப்புப் பணிகள் செய்றப்ப, கொஞ்சம் எச்சரிக்கையா இருந்தாகணும். செடிகள்ல காய்கள் நல்ல உறுதியான பிடிப்புத்தன்மையோடு இருக்குறதுனால, இதைக் கொஞ்சம் சிரமப்பட்டுதான் பறிச்சாகணும். இதைப் பறிக்க வேலையாள்கள் கிடைக்குறதும் தட்டுப்பாடா ஆயிடுச்சு.
இதுமாதிரியான காரணங்களால வேலூர் பகுதி விவசாயிங்க, முள் இல்லாத மற்ற ரகக் கத்திரிக்காய்களுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்க ஆரம்பிச்சாட்டங்க. ஆனா, எது எப்படியோ… இதுக்கு என்ன வேணும்னாலும் காரணம் சொல்லலாம். ஆனா, வேலூர் மாவட்டத்தோட பாரம்பர்ய அடையாளமா இருந்துகிட்டு இருக்கிற இந்தக் கத்திரிக்காய் பெருமளவு கைவிடப்பட்டதுங்கறது எங்களோட மண்ணுக்கும் மக்களுக்கும் மிகப்பெரிய இழப்பு.
இது சுண்ணாம்புச் சத்து நிறைஞ்ச பூமி. எங்க மண்ணுக்குனு இருந்த தனித்துவமான வளத்துனாலதான், இங்க சாகுபடி செஞ்ச இலவம்பாடி முள்கத்திரிக்காய் தனி ருசியோடு இருந்திருக்கு. அப்பெல்லாம் இந்தப் பகுதி விவசாயிங்க ரசாயன உரங்கள், பூச்சிக்கொல்லியெல்லாம் பயன்படுத்த மாட்டாங்க. விதைப்புக்கு முன்னால வெள்ளாடுகளை நிலத்துல மேய்ச்சலுக்கு விட்டு, மாடுகளை ஏர் பூட்டி உழவு ஓட்டி இலவம்பாடி முள் கத்திரி விதையை விதைப்பு செய்வாங்க. செடிகள் வளர ஆரம்பிச்ச பிறகு, பன்றி சாணத்துல நெருப்பு மூட்டி புகை போடுறதையும் வழக்கமாக வச்சிருந்திருக்காங்க. இதனால் பூச்சி, நோய்த்தாக்குதல்கள் கட்டுப்படுத்தப் பட்டுச்சு.
மற்ற ரக முள் கத்திரிக்காய்களுக்கும் இலவம்பாடி முள் கத்திரிக்காய்க்கும் உள்ள வேறுபாட்டையும் ரொம்ப எளிதா கண்டு பிடிச்சுடலாம். இலவம்பாடி ரகக் கத்திரிச் செடியில அனைத்து பாகங்கள்லயும் முள் இருக்கும். இலையோட மேல் பகுதி, அடிப்பகுதி, அடித்தண்டு, காயின் காம்புப் பகுதினு எல்லாத்துலயும் முள் இருக்கும். மற்ற ரக முள் கத்திரிச் செடிகள்ல பெரும்பாலும் இலையோட மேல் பகுதியில மட்டும்தான் முள் இருக்கும். இலவம்பாடி கத்திரி பிஞ்சுகளா இருக்கும் போது அடர் ஊதா நிறத்துல இருக்கும். காய்களா முதிர்ச்சி அடைஞ்சு விற்பனைக்கு வரும்போது, வெளிர் ஊதா நிறத்துக்கு மாறிடும். காய்களோட தோல் பகுதி நல்ல தடிப்பா இருக்கும். இவையெல்லாம்தான் இலவம்பாடி முள்கத்திரியோட தனித்தன்மை.
இந்தக் கத்திரிக்காய்ல கத்தியால நாலஞ்சு கோடுகளைக் கீறி, இரும்புச் சட்டியில போட்டு எண்ணெய் கத்திரிக்காயா வதக்கு வாங்க பாருங்க… அப்பவே நாக்குல எச்சில் ஊறும். எண்ணெய்க் கத்திரிக்காய்னு சொன்னாலே அது இலவம்பாடி கத்திரிக் காய்தான். அந்தக் காலத்துல, ஆமணக்கு விதைகளோட மேல் தோலை நீக்கிட்டு, அது உள்ளார இருக்குற வெள்ளைப் பகுதியை நசுக்கி, இரும்பு கரன்டியில போட்டு அடுப்புல காட்டுவாங்க. அதுல கொஞ்சம் தண்ணி ஊத்தி கொதிக்க வெச்ச உடனே எண்ணெய் வரும். அந்த எண்ணெயில உப்பு, மிளகாய்த் தூள் எல்லாம் போட்டு அதுல இலவம்பாடி கத்திரிக்காயை வதக்கி சாப்பிடுவாங்க. அது செம ருசியா இருக்கும். சாம்பார், கூட்டு, பொரியலுக்கும் இந்தக் கத்திரிக்காய் ரொம்ப அருமையா இருக்கும்.
முன்னாடி யெல்லாம் இந்தப் பகுதிகள்ல வீட்டு விசேஷங்கள், படையல்கள்லயும் இந்தக் கத்திரிக்காய் ஏதோ ஒரு வகையில நிச்சயம் இடம்பெறும். ஆனா, இப்பெல்லாம் அப்படியில்ல. இதைப் பயன்படுத்துறதும் அரிதாயிடுச்சு. விவசாயிங்க இதைப் பயிர் பண்றதும் அரிதாயிடுச்சு. இது நம்மூரோட பாரம்பர்யம்… இதைக் கைவிட்டுடக்கூடாதுனு ஒரு சில விவசாயிங்க, ஆர்வமா இதைப் பயிர் பண்ணிகிட்டு இருக்காங்க’’ என உற்சாகமாகத் தெரிவித்தார்.
ஜனாதிபதி, முதல்வர், நம்மாழ்வார்… விரும்பிய இலவம்பாடி கத்திரி!
‘‘இந்திய ஜனாதிபதியாக இருந்த ஆர்.வெங்கட்ராமன் ஒருமுறை வேலூருக்கு வந்தார். அப்ப அவருக்கு வழங்கப்பட்ட உணவுல, இளவம்பாடி முள்கத்திரிக்காயை எண்ணெயில வதக்கி காரசாரமா கொடுத்திருத்தாங்க. அதைச் சாப்பிட்டுப் பார்த்து அசந்துப்போயிட்டாராம். அவரு, டெல்லி போன பின்னாடியும் இலவம்பாடி முள்கத்திரிக்காய் ருசி பத்தி சொல்லிக்கிட்டே இருந்தாராம்.
தமிழக முன்னாள் முதலமைச்சர் கருணாநிதி இதை ரொம்பவே விரும்பி சாப்பிடுவார். இங்க இருந்து அமைச்சர் துரைமுருகன்தான் கருணாநிதிக்கு அனுப்பி வைப்பார். ஒருமுறை கருணாநிதி உழவர் சந்தைக்கு வந்தப்ப, அவரே நேரடியா விவசாயிகிட்ட கேட்டு விலைக்கு வாங்கிக்கிட்டு போனாரு.
இயற்கை வேளாண் விஞ்ஞானி நம்மாழ்வார் வேலூர் பக்கம் வந்தாலும், இலவலம்பாடி கத்திரிக்காய் குழம்பு வேணும்ய்யானு விரும்பி சாப்பிடுவார். வாய்ப்பு கிடைக்கும் போதும், இலவம்பாடி கத்திரி பத்தி சுவையாவும் பேசுவார். பசுமை விகடன் இதழ்ல இந்த ரகத்தோட சிறப்பு சம்பந்தமா பல முறை கட்டுரை வந்திருக்கு. இந்த ரகம் மக்கள் மத்தியில மீண்டும் பரவலாக நம்மாழ்வாரும், பசுமை விகடனும் மூலக்காரணம். இப்போ பல விவசாயிங்க, இதை சாகுபடி செய்யத் தொடங்கிட்டாங்க’’ என்கிறார், வேலூர் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த முன்னோடி இயற்கை விவசாயி பாலகிருஷ்ணன்.
இலவம்பாடி கத்திரிக்கு பெயர் பெற்ற கிராமங்கள்:
வேலூர் மாவட்டம் அணைக்கட்டு தாலுகாவுக்குட்பட்ட இலவம்பாடி, ஈச்சங்காடு, பொய்கை புதூர் மற்றும் சுற்றியுள்ள 10-க்கும் மேற்பட்ட கிராமங்களில் பல தலைமுறைகளாக இலவம்பாடி கத்திரி சாகுபடி செய்யப்பட்டு வந்திருக்கிறது. தற்போது சில விவசாயிகள் மட்டும் குறைந்த பரப்பில் இதைத் தொடர்கிறார்கள். இந்நிலையில், புவிசார் குறியீடு கிடைத்திருப்பதை பெருமகிழ்ச்சியாக கருதுகிறார்கள் வேலூர் விவசாயிகள்.