தேனி மாவட்டத்திலுள்ள கிராமம் ஒன்றில் தன் மனைவி செல்லம்மாளுடன் (வைரமாலா) வாழ்ந்து வருகிறார் எலக்ட்ரீஷியனான முத்தையா (குங்குமராஜ் முத்துசாமி). எந்நேரமும் மதுபோதையிலிருக்கும் முத்தையாவிற்கு யாரும் வேலை தர முன்வருவதில்லை. ஆனால், தங்களுடைய வேலைகளை வடமாநிலத்திலிருந்து வருபவர்கள்தான் பிடுங்கிக் கொள்கிறார்கள் என்று எண்ணும் முத்தையா, அவர்கள் மேல் வெறுப்பில் இருக்கிறார். அக்கோபமானது எதிர் வீட்டிலிருக்கும் வடமாநில இளைஞரான சுனில் (பர்வைஸ் மக்ரூ) மீதும் திரும்புகிறது. எதிர்பாராத நிகழ்வில் இருவருக்கும் தள்ளுமுள்ளு நிகழவே, சுனிலைக் கொலை செய்ய மதுபோதையில் தன் நண்பர் வரதனுடன் (ரமேஷ் வைத்யா) சேர்ந்து திட்டமிடுகிறார் முத்தையா. பிறகு சுனிலுக்கு என்ன ஆனது, சுனில் என்ற வடமாநிலத்தவரால் முத்தையாவின் வாழ்க்கையில் என்னென்ன மாற்றங்கள் நிகழ்கின்றன போன்ற கேள்விகளுக்குப் பதில் சொல்லியிருக்கிறது அறிமுக இயக்குநர் பாஸ்கர் சக்தியில் ‘ரயில்’ திரைப்படம்.
மதுபோதையில் தள்ளாடியபடி மனைவியுடன் மல்லுக்கட்டுவது, வடமாநிலத்தவர்களிடம் முரட்டுத்தனமாக நடந்துகொள்வது என ஒருபக்கம் முரடராகக் காட்டப்பட்டாலும், மறுபுறம் நண்பரிடம் அழுவது, குழந்தைகளுடன் விளையாடுவது என இளகியவராகவும் உலாவும் கிராமத்து இளைஞரை மீகையின்றி கண்முன் கொண்டுவந்திருக்கிறார் குங்குமராஜ் முத்துசாமி. ஆனால் இறுதிக்காட்சிக்குத் தேவையான அழுத்தமான உணர்வுகளின் வெளிப்பாடு அவரது நடிப்பில் மிஸ்ஸிங்! நாயகியாக வைரமாலா படு எதார்த்தமான நடிப்பைச் சிறப்பாக வழங்கியிருக்கிறார். கணவனை மிரட்டுவது, இரண்டாம் பாதியில் அழுது புலம்புவது என எல்லா எமோஷன்களையும் அசால்ட்டாக திரையில் கொண்டு வந்திருக்கிறார்.
வடமாநில இளைஞராக வரும் பர்வைஸ் மக்ரூ தன் நடிப்பால் அப்பாவித்தனம், பாசம், எதார்த்தம் எனத் தேவையான இரக்கத்தைப் பார்வையாளர்களிடமிருந்து பெற்றுக் கொள்கிறார். தன் சேட்டைகளாலும் பேச்சு வழக்காலும் ஆங்காங்கே சிரிக்க வைக்கிறார் ரமேஷ் வைத்யா. ஆனாலும், சில பழைய காமெடிகளைத் தவிர்த்திருக்கலாம். மற்ற துணை கதாபாத்திரங்கள் கொடுத்த வேலையைச் செய்திருக்கிறார்கள். அதிலும், வீட்டு உரிமையாளராக வரும் பாட்டி பல இடங்களில் அட்டகாசம் செய்கிறார்.
தேனி ஈஸ்வரின் ஒளிப்பதிவில் நிலவியலைக் காட்டும் ப்ரேம்களும், இரவு நேர ஒளியமைப்பும் ரசிக்க வைக்கின்றன. அதேநேரம், அதிகப்படியான க்ளோஸ் அப் ஷாட்கள் திகட்ட வைக்கின்றன. முதற்பாதியைச் செறிவாகத் தொகுக்கத் தவறியிருக்கிறது நாகூரான் ராமச்சந்திரனின் படத்தொகுப்பு. எஸ்.ஜே.ஜனனியின் இசையில் ரமேஷ் வைத்யா வரிகளில் ‘பூ பூக்குது’ பாடல் காதுகளுக்கு இதம் அளித்தாலும், திரைக்கதைக்கு வேகத்தடையே! அவரின் பின்னணி இசை உணர்வுபூர்வமான இடங்களில் ஸ்கோர் செய்த அளவுக்குப் பதற்றமான இடங்களில் கோலோச்சவில்லை. ஒலி வடிவமைப்பாளர் ராஜேஷ் சசீந்திரனின் ‘லைவ் சவுண்ட்’ முறை தொடக்கத்தில் தனியனுபவத்தைக் கொடுத்தாலும், பல வசனங்கள் தெளிவில்லாமல் சோதனையான அனுபவத்தையே தருகின்றன. அ.அமரனின் கலை இயக்கம் தேவையான எதார்த்தத்தைத் தந்திருக்கிறது.
வடமாநிலத்தவர்களைப் போலத் தமிழர்களும் புலம்பெயர் தொழிலாளர்களாக பல்வேறு நாடுகளில் வாழ்கிறார்கள், எல்லா புலம்பெயர் தொழிலாளர்களுக்கும் ஒரே பொருளாதார/சமூக நிலைமைதான் என்று சமகால சூழலுக்குத் தேவையான கருத்தை முன்வைத்து பாராட்டைப் பெறுகிறார் இயக்குநர் பாஸ்கர் சக்தி.
கிராமம், அமைதியான வீடுகள், குசும்பும் வைராக்கியமும் கலந்த மக்கள் எனப் படம் தொடக்கத்தில் ரசிக்க வைக்கிறது. ஆனால், அதன் பின் பிரதான பாத்திரங்களைத் திரும்பத் திரும்ப விளக்குவது, முத்தையாவின் குடும்பச் சூழலை மீண்டும் மீண்டும் வெவ்வேறு வடிவங்களில் விவரிப்பது என இழுத்துக் கொண்டே செல்லும் முதற்பாதி, மையக் கதைக்குள் வரமாட்டேன் என்றே அடம் பிடிக்கிறது. நடிகர்களின் நடிப்பும், குறைவான கதாபாத்திரங்களும் அவற்றுக்குரிய வட்டார பேச்சு வழக்கும் சிறிது சுவாரஸ்யத்தைக் கொடுத்தாலும், மாலை வேளை என்பதை உணர்த்தச் சூரியன் மறையும் காட்சியைக் காட்டுவது, அடுத்த நாள் என்பதை உணர்த்தச் சூரியன் உதிப்பதைக் காட்டுவது போன்ற பழைய ஐடியாக்களைக் கொண்ட திரைமொழி அயற்சியே!
ஒரு அதிரடி திருப்பத்துக்குப் பிறகு பிரதான கதாபாத்திரங்களின் உணர்வு ரீதியான போராட்டங்கள், புதிதாகக் கதையில் வரும் பாத்திரங்கள் சந்திக்கும் சிக்கல்கள் எனக் காட்சிகளின் அழுத்தம் கூடுகிறது. ஆனால் இந்த மாற்றத்தைத் தக்க வைக்காமல் திரைக்கதை ஒரே இடத்தில் தேங்கி நிற்க, கடத்தப்படவேண்டிய உணர்வுகள் வலுவிழந்து போகின்றன.
தனிமனித ரீதியாகவும், சமூக ரீதியாகவும் வளர்ச்சி பெற்ற ஒரு பிராந்தியத்தில் மிகவும் குறைந்த சம்பளத்தில் அப்பிராந்தியத்தைச் சேர்ந்த தொழிலாளர்கள் வேலை செய்ய இயலாது. அதைச் சாக்காக வைத்து, உள்ளூர் முதலாளிகள் தங்கள் லாபத்திற்காக வெளி பிராந்தியங்களிலிருந்து குறைந்த சம்பளத்திற்குத் தொழிலாளர்களை அழைத்து வருவார்கள். இந்த நிதர்சனத்தைக் கணக்கில் கொள்ளாமல், கதாநாயகனின் குடிப்பழக்கத்தாலும், பொறுப்பில்லாத குணத்தாலும்தான் வடமாநிலத் தொழிலாளர்களுக்கு வேலை கிடைப்பதாக ஒரு தரப்பை மட்டும் குறைசொல்வது ஒருவிதத்தில் சிக்கலான பார்வையே! இந்தப் பார்வைக்கு வலுசேர்க்கச் சற்றே மிகையான காட்சிகள் வலுக்கட்டாயமாகத் திணிக்கப்பட்டுள்ளன.
அரசியல் ரீதியாகவும் கதை ரீதியாகவும் பாதி பாலத்தைக் கச்சிதமாகக் கடந்தாலும், சுவாரஸ்யமான திரைக்கதை இல்லாததாலும், பழைய திரைமொழியாலும் நிறையவே தட்டுத் தடுமாறுகிறது இந்த `ரயில்’ பயணம்!