இன்று ஒட்டுமொத்த உலகமும்
ரஷ்யா
–
உக்ரைன்
எல்லையை அச்சத்துடன் கவனித்தபடியே இருக்கிறது. உக்ரைன் எல்லையில் ரஷ்ய ராணுவ வீரர்கள் தீவிரப் போர்ப் பயிற்சியில் ஈடுபட்டுவருகிறார்கள். சுமார் 1,30,000 ரஷ்ய வீரர்கள் அங்கே குவிக்கப்பட்டு உள்ளனர்.
‘படைகள் வாபஸ்.. பேச்சுவார்த்தை..’ என்றெல்லாம் இடையிடையே செய்திகள் வந்தாலும், எந்த நேரத்திலும் போர் வெடிக்கலாம் என்பதே யதார்த்த நிலை. இது குறித்து அமெரிக்க அதிபர் ஜோ பைடன், பிரிட்டன் பிரதமர் போரிஸ் ஜான்சன் இருவரும் 40 நிமிடங்கள் தொலைபேசி வாயிலாக உரையாடியிருக்கிறார்கள். “ரஷ்யா – உக்ரைன் எல்லையில் நிலைமை மோசமாக இருக்கிறது” என்று தெரிவித்திருக்கிறார்கள்.
இதற்கிடையே இந்தியா உள்ளிட்ட பல நாடுகள், உக்ரைன் நாட்டில் இருக்கும் தங்களது மக்களை உடனடியாக நாடு திரும்புமாறு அறிவுறுத்தி இருக்கின்றன.
“உக்ரைனுக்கு ஆதரவாக
அமெரிக்கா
மற்றும் சில ஐரோப்பிய நாடுகள் களம் இறங்கும். மறுபுறம், ரஷ்யாவுக்கு ஆதரவாக சீனா, வட கொரியா ஆகியவை அணிவகுக்கும். இது மூன்றாம் உலகப்போராகவும் மாறலாம்” என திகில் கிளப்புகிறார்கள் உலக அரசியல் பார்வையாளர்கள்.
கோப்புப்படம்
இவ்வளவு முக்கிய விவகாரத்தில் பல ஊடகங்கள், “உக்ரைனை ஆக்கிரமிக்கும் நோக்குடன் செயல்படுகிறது ரஷ்யா” என்ற பார்வையிலேயே எழுதுகின்றனர். இது உண்மையா, இது மட்டும்தான் உண்மையா என்கிற கேள்விகள் முக்கியமானவை.
உக்ரைன் பின்னணி
சோவியத்
யூனியனின் அங்கமாக ரஷ்யா, உக்ரைன் உள்ளிட்டவைகள் இருந்தன. சோவியத் யூனியன் வீழ்ந்ததை அடுத்து உக்ரைன் தனி நாடாக உருவானது. உக்ரைன் ஒரு பக்கம் ரஷ்யாவையும் மறுபக்கம் ஐரோப்பிய நாடுகளையும் எல்லையாகக் கொண்டிருக்கிறது. உக்ரைனின் மொழி, கலாச்சாரங்கள் பெரும்பாலும் ரஷ்யாவுடன் நெருங்கிய தொடர்பு உள்ளவை. ஆகவே பெரும்பாலான மக்கள் ரஷ்யாவுடன் நட்புடன் இருக்கவே விரும்புகின்றனர். இதே கருத்துடன்தான் அந்நாட்டு அதிபர் விக்டர் யானுகோவிச் இருந்தார்.
ஆனால், அமெரிக்கா இதை வேறு விதமாக அணுகியது. ‘அதிபர் விக்டர் யானுகோவிச், ஜனநாயகத்துக்கு எதிராக செயல்படுகிறார்’ என்று பிரச்சாரம் செய்தது. கடந்த காலங்களில் பல நாடுகளில் அமெரிக்கா உருவாக்கிய ‘மக்கள் புரட்சி’ உக்ரைனிலும் வெடித்தது. அதிபர் விக்டர் யானு கோவிச் பதவியை விட்டு அகலவேண்டியதாகி விட்டது. அமெரிக்காவின் கைப்பாவையாக விளாதிமிர் ஜெலனஸ்கீ அதிபராக்கப்பட்டார்.
இங்கே ஒரு சோறு பதமாக ஒரு வரலாற்றுச் சம்பவத்தைச் சொல்வது பொருத்தமாக இருக்கும்.
கோப்புப்படம்
‘ஈராக்கில் ரசாயன ஆயுதங்கள் வைத்திருக்கிறார் அந்நாட்டின் அதிபர் சதாம்உசேன்’ என்று குற்றம் சாட்டின அமெரிக்கா மற்றும் சில ஐரோப்பிய நாடுகள். அவற்றின்
நேட்டோ
படை, ஈராக் மீது போர் தொடுத்தது. ஈராக் அழிந்தது. எல்லாம் முடிந்தபிறகு, அந்நாட்டில் ரசாயன ஆயுதங்கள் இருந்ததாக எந்த ஆதாரமும் கிடைக்கவில்லை. இதை அமெரிக்காவும் அந்த சில ஐரோப்பிய நாடுகளுமே ஒப்புக்கொண்டன.
உக்ரைனில் என்ன நடக்கிறது?
இப்போது உக்ரைன் விவகாரத்துக்கு மீண்டும் வருவோம். ஆட்சி மாற்றம் ஏற்பட்ட பிறகு, நேட்டோ அமைப்பில் சேர முடிவு செய்தது உக்ரைன் நாட்டின் புதிய அரசு. இதற்கு அமெரிக்கா, பிரிட்டன் உள்ளிட்ட நாடுகள் உற்சாகத்துடன் ஆதரவு தெரிவித்தன.
சோவியத் யூனியன் இருந்தபோது தனது ஆதரவு நாடுகளுடன் இணைந்து வார்சா என்ற அமைப்பை ஏற்படுத்தியது. சோவியத் வீழ்ச்சிக்குப் பிறகு, அந்த அமைப்பு சிதறியது. அந்த காலகட்டத்தில், 1990களில் சோவியத் அதிபராக இருந்த மிஷைல் கோர்பச்சேவிடம் அமெரிக்க அதிபராக இருந்த ரொனால்ட் ரீகன், “எங்களது நேட்டோ ராணுவக் கூட்டமைப்பை விரிவாக்க மாட்டோம்” என்று உறுதிமொழியை அளித்தார்.
கோப்புப்படம்
அதாவது, சோவியத் யூனியனிலிருந்து பிரிந்த நாடுகளை நேட்டோ ராணுவ அமைப்பில் சேர்ப்பதில்லை என்பதுதான் அந்த உறுதி மொழி. இது, 1994ஆம் ஆண்டு புடா பெஸ்ட் குறிப்பாணை மூலம் உறுதி செய்யப்பட்டது.
இதற்குக் காரணம் ராணுவ சமநிலை இருந்தால்தான் உலகில் அமைதி நிலவும் என்பதுதான். ஆனால். தாங்கள் அளித்த உத்திரவாதத்தை அமெரிக்கா உள்ளிட்ட நேட்டோ நாடுகள் மதிக்கவே இல்லை. சோவியத் அமைப்பைச் சார்ந்த பல நாடுகளை – ரஷ்யாவின் கடும் எதிர்ப்பை மீறி – நேட்டோவில் இணைத்தது அமெரிக்கா. இதனால் நேட்டோ படைகளும், ராணுவ தளங்களும் ரஷ்யாவைச் சுற்றி அமைக்கப்பட்டன. இங்கு நிறுத்தி வைக்கப்பட்டுள்ள ஏவுகணைகளை, பொத்தானை அழுத்தி மிகச் சில நிமிடங்களில் ரஷ்யாவைத் தாக்கிப் பெரும் சேதத்தை ஏற்படுத்திவிட முடியும்.
அமெரிக்காவின் இந்த நடவடிக்கைக்குக் காரணம் என்ன?
அமெரிக்கா –சோவியத் யூனியன் இரண்டும் சம பலம் பொருந்திய நாடுகளாக இருந்தன. சோவியத் வீழ்ந்தவுடன், உலகின் ஒரே ஆளுமையாக அமெரிக்கா தன்னைக் கருதிக்கொள்கிறது. அதை உறுதிப்படுத்த – சோவியத் யூனியன் சிதறிய பிறகும் பெரிய நாடாக இருக்கும் – ரஷ்யாவை வீழ்த்த தொடர்ந்து திட்டமிட்டுவருகிறது.
ஹிஜாப்: எல்லோர் கைகளிலும் கறை
அதன் ஒரு பெரும் திட்டமாகவே, தனது வாக்குறுதியை – உறுதி அளிப்பை மீறி, முன்னாள் சோவியத் நாடுகளை நேட்டோ ராணுவ அமைப்பில் இணைத்துவருகிறது. இப்படிப் பல நாடுகளை இணைத்த பிறகு தற்போது உக்ரைனையும் இணைக்க ஏற்பாடு செய்து வருகிறது.
கோப்புப்படம்
அமெரிக்கா கால்வைத்த நாடு அழியும் என்பது வரலாறு. குறிப்பாக சோவியத் வீழ்ந்த பிறகு, அமெரிக்கா தடி எடுத்து பாய்ந்த ஈராக், ஈரான், ஆப்கானிஸ்தான், சிரியா ஆகியவை உதாரணங்கள். சோவியத் யூனியிலிருந்த பிரிந்த நாடுகளையும் அமெரிக்கா விட்டு வைக்கவில்லை. 2003இல் ஜார்ஜியாவில் ரோஸ் புரட்சி, 2004இல் உக்ரைனில் ஆரஞ்சு புரட்சி, 2005இல் கிரிகிஸ்தானில் டுலிப் புரட்சி.. இப்படி பல நாடுகளில் மறைமுகமாக ஆதிக்கத்தை செலுத்த சதி செய்தது.
தாங்கள் அளித்த உறுதிமொழி, ஒப்பந்தத்தை மீறி முன்னாள் சோவியத் நாடுகளை நேட்டோவில் சேர்க்கிறது அமெரிக்கா. அந்த வரிசையில் உக்ரைன் நாட்டையும் குறிவைத்து விட்டது. ஆக அமெரிக்கா உள்ளிட்ட நாடுகளின் சதியே இன்றைய உக்ரைன் பதற்றத்துக்கு காரணம் என்று கருத இடமிருக்கிறது!