இணையம், சமூக ஊடகங்கள் வளர்வதற்கு முன்னர் தமிழ்ப் படத் தயாரிப்பாளர்கள் அச்சு ஊடக விமர்சனங்களுக்கு மட்டும் கொஞ்சம் பயப்படுவார்கள். அதிலும் விகடன் என்ன மதிப்பெண் கொடுக்கிறது என்பது ரசிகர்களுக்கும் ஒரு எதிர்பார்ப்பை ஏற்படுத்தும். ஆனால் இந்த விமர்சனங்கள் எவையும் ஒரு திரைப்படத்தின் வெற்றி அல்லது தோல்விக்கு காரணமாக இருப்பதில்லை. படம் குறித்த ஒரு மரியாதையை மட்டும் அவ்விமர்சனங்கள் ஏற்படுத்தும்.
தினசரி மற்றும் வார இதழ்களில் படம் வெளியாகி ஒரு வாரம் கழித்தே விமர்சனங்கள் வரும். அதற்குள் படம் குறித்த ஒரு பேச்சு ரசிகர்கள், மக்களிடையே உருவாகி விடும். ஆனால் சமூக ஊடகங்களின் வளர்ச்சிக்கு பிறகு ஒரு படத்தின் வெற்றி தோல்வி குறித்து மக்கள் உடனுக்குடன் பேசுவது அதிகரித்திருக்கிறது. குறிப்பிடத்தக்க அளவில் ஒரு படத்தின் வசூலை பாதிக்குமளவு சமூக ஊடக விமர்சனங்கள் பங்காற்றுகின்றன. இதற்கு நட்சத்திரங்கள் மற்றும் தயாரிப்பாளர் – இயக்குநர்கள் அஞ்சுவதும் உண்மை.
யூடியூப்பில் நிறைய தமிழ் சேனல்கள் திரை விமர்சனம் செய்கின்றன. இவை இலட்சக்கணக்கான பார்வைகளையும் பெறுகின்றன. அவர்களில்
ப்ளூ சட்டை மாறன்
முக்கியமானவர். இவர் பாராட்டிய படங்களை விட விமர்சனம் செய்த படங்கள் அனைத்து தரப்பினரித்திலும் பேசப்பட்ட ஒன்று.
சென்ற மாதம்
அஜித்
நடிப்பில் வெளியான
வலிமை
திரைப்படம் குறித்து ப்ளூசட்டை மாறன் என்ன சொல்வார் என்ற எதிர்பார்ப்பு அனைவரிடமும் இருந்தது. இணைய ஊடகங்களும் வலிமை அப்டேட்ஸ் என்று அவ்வப்போது சூட்டை அதிகரித்து வந்தன. படம் வெளியானதும் மாறன் தனது பாணியில் விமர்சனத்தை வெளியிட்டார்.
ஒரு வரியில் அவர் விமர்சனத்தை சொல்வது என்றால் படம் மரண மொக்கை. உண்மையில் வலிமை திரைப்படம் தீவிர அஜித் ரசிகர்களைத் தவிர மற்றவர்களை கவரவில்லை. தமிழ் படத்தின் அந்தக்கால அம்மாவைக் கடத்தும் செண்டிமெண்ட், சண்டை போட்டு வில்லன்களை வெல்லும் போலீஸ் அதிகாரி என்று வழக்கமான கதைதான். படத்தின் பட்ஜெட்டில் அஜித்தின் சம்பளமும், வாங்கி உடைக்கப்பட்ட பைக்குகளும் தவிர கதை என்று சொல்லிக் கொள்ளுமளவு ஒன்றும் இல்லை. இதை தனது பாணியில் நக்கலாக சொல்லியிருந்தார் மாறன்.
ப்ளூசட்டை மாறன்
அதில் அஜத்தையும் விமர்சிக்கிறார். அஜித்தின் அந்தக்கால திரைப்படங்களில் அவர் உடலைக் கட்டுக்கோப்பாக வைத்திருந்ததாக கூறும் மாறன், தற்போது அவர் குண்டாகி விட்டதாக சொல்லுகிறார். “தயாரிப்பாளர் போனி கபூர் ஒரு சேட்டு மாதிரி இருக்கிறார் என்றால், அஜித் அவரது தம்பி பஜன்லால் சேட்டு மாதி கொழு கொழு என்று இருக்கிறார். அஜித்தின் முகம் கூட தொப்பை போட்டிருக்கிறது” என்று கடுமையாக விமரிசித்து விட்டார்.
மாறன் இப்படி அஜித்தை
உருவ கேலி
செய்தார் என்று அவரை அஜித் ரசிகர்கள் கடுமையாக அவரை விமர்சிக்கின்றனர். இதை மாறன் மேலும் கிளறுகிறார். வலிமை திரைப்படத்தில் அஜித் நடனமாடுவது புரோட்டாவிற்கு மாவு பிசைவது போல உள்ளது என்று மேலும் வறுத்தெடுத்து விட்டார். இப்படி இவர்களுக்கிடையிலான சண்டை டிவிட்டர் முதலான சமூக ஊடகங்களில் இப்போதும் நடந்து வருகிறது.
இந்த விமர்சனத்தில் மாறன் கேலி செய்திருப்பது நடிகர் அஜித்தை அல்ல. சேட்டுகளையும், புரோட்டா போடும் மாஸ்டர்களையும் தான் உருவ கேலி செய்கிறார். இத்தகைய உவமைகளோடு கேலி செய்யும் பண்பு பொது போக்கிலும் உள்ளது. ஆனால் இப்படி ஒரு இனமக்களையும் தொழிலாளர்களையும் கேலி செய்வது பொதுவில் தவறு. புரோட்டாவிற்கு மாவு பிசைந்து அதை சுட்டெடுப்பது என்பது கடுமுழைப்பு நிறைந்த ஒன்று. அதை அஜித்தின் நடனத்தோடு ஒப்பிடுவது தவறான ஒன்று.
OTT – ஒரு தப்பித்தல் தந்திரம்?!
சேட்டுகள் பேசும் இந்தி கலந்த தமிழை வைத்து அவர்களை பல வகைகளில் தமிழ் சினிமா கேலி செய்திருக்கிறது. சேட்டுகள் என்று இல்லை மலையாளி, தெலுங்கர் என்று பிற மொழி பேசும் மக்களையும் அப்படி கேலி செய்து பல படங்கள் வந்திருக்கின்றன. அதே போன்று தமிழின் வட்டார வழக்குகளை கேலி செய்தும் பட படங்கள் வெளிவந்திருக்கின்றன. கமலஹாசன் பேசும் சென்னை மொழி ஒரு சான்று. உண்மையில் சென்னை மொழியின் உண்மையான அழகை ரஞ்சித் போன்ற இயக்குநர்களின் படங்கள்தான் முதன்முறையாக ஆவணப்படுத்தின. இதே போன்று நெல்லை வட்டார வழக்கு கேலிக்காகவும், மதுரை வட்டார வழக்கு வீரத்திற்காகவும் பயன்படுகின்றன.
வலிமை அஜித்
இத்தகைய கேலிகள் அளவாக இருக்கும் போது பிரச்சினையில்லை. எல்லை மீறும் போது குறிப்பிட்ட பிரிவு மக்கள் பற்றிய ஒரு தவறான கருத்தை உண்மை போல சினிமாக்கள் உருவாக்குகின்றன. இது தமிழ்த் திரைப்படங்களில் மட்டுமல்ல, இந்தியாவின் ஏனைய மொழிகளிலும் இருக்கிறது. மலையாளப் படங்களில் தமிழ் பாத்திரங்கள் “பாண்டிக்காரன்” என்று கிண்டல் செய்யப்படும். பேமிலிமேன் என்ற இந்தி தொடரில் தமிழ்நாடு என்றால் இட்லி சாம்பார் மற்றும் பாலியல் உணர்வோடு எந்நேரமும் சுற்றும் ஆண்கள் என்பதாகச் சித்தரித்திருந்தார்கள். இவையெல்லாம் நமது இயக்குநர்களின் குண்டு சட்டியில் குதிரை ஓட்டும் சின்ன உலகம் பற்றிய பிரச்சினைகள்.
உருவ கேலி என்று எடுத்துக் கொண்டால் அதுவும் தமிழ் சினிமாவின் காமடி காட்சிகள் மிகவும் பிரபலமானது. கவுண்டமணி, செந்தில் காமடி பிரபலமாவதற்கு முக்கியமான காரணம் கவுண்டமணி பல்வேறு விலங்குகளின் பெயரைச் சொல்லி செந்திலைத் திட்டுவதுதான். இதையே சந்தானமும் செய்கிறார். வடிவேலு, யோகிபாபு போன்றோர் தம்மை உருவகேலி செய்யுமாறு நகைச்சுவை பகுதியை அமைத்துக் கொள்கிறார்கள். அது மக்களிடையே சிரிப்பு அலையை எழுப்பி வெற்றியும் பெறுகிறது.
அப்பதெல்லாம் யாருக்கும் உருவகேலி குறித்த பிரச்சினை எழவில்லை. கோலமாவு கோகிலா திரைப்படத்தில் யோகிபாபு, நயன்தாராவைக் காதலிப்பார். நயன்தாராவைக் காதலிப்பதற்கு அவர் எந்த தகுதியும் இல்லாதவர் என்று அவரது உருவத்தை பல்வேறு முறைகளில் கேலி செய்தவாறே திரைக்கதை நகர்கிறது. யோகிபாபுவின் முடி, முகம், உருவம் என ஒன்று விடாமல் கேலி செய்கிறார்கள்.
ஹீரோ, ஹீரோயின் என்றால் சாமுத்ரிகா இலட்சணப்படி அனைத்தும் பொருந்தி வருமாறு வைத்துக் கொண்டு, நகைச்சுவை நடிகர் என்று வரும் போது அவர்களது உருவ வேறுபாடு முக்கியம் பெறுகிறது.
புடினின் ரஷ்யாவை மோடி அரசு ஆதரிப்பது ஏன்?
இத்தகைய ’அழகு’ குறித்த பார்வையே தவறானது. உயிரியில் மற்றும் பரிணாம வளர்ச்சியின் படி மனிதர்கள் ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு விதமான முக அமைப்பையும், வடிவத்தையும் கொண்டிருப்பவர்கள். எப்படி கை ரேகை மாறுபடுகிறதோ அப்படித்தான் முக அமைப்பும். அதில் இந்த முகம் அழகானது. இந்த முகம் விகாரமானது என்று ஒரு அழகு குறித்த செயற்கையான பார்வையை அழகு சாதனங்களை விற்கும் நிறுவனங்கள் ஓரிரு நூற்றாண்டுகளாக உருவாக்கி விட்டன. அப்படித்தான் கருப்பு மோசம், வெள்ளை நிறம் அழகானது போன்ற தவறான கருத்துக்கள்.
அதேபோன்று திரையின் நாயகர்கள் கலெக்டர், போலீஸ் அதிகாரி, வீரர், நாட்டாமை, ஐ.டி வேலை என்று காட்டும் போது நகைச்சுவை நடிகர்களை அடிமைகள் போன்று காட்டுவார்கள். அதிலும் முடி திருத்துபவர், சலவைத் தொழிலாளி போன்ற பாத்திரங்களில்தான் நமது நகைச்சுவை நடிகர்கள் இன்றும் நடிக்கிறார்கள். இத்தகைய சேவைத் தொழில் செய்யும் மக்களை சாதி ஆதிக்க கண்ணோட்டத்தோடு கிண்டலாக பார்க்கும் பார்வை திரைப்படப் படைப்பாளிகள் மற்றும் அதை ரசிக்கும் மக்கள் இருவரிடமும் இருக்கிறது.
கோப்புப்படம்
அதே போன்று பொதுவில் பெண்கள் குறித்த எல்லா பாலியல் அசமத்துவங்களும் நமது படங்களில் இருக்கின்றன. இத்தகைய மூட நம்பிக்கைகளை வைத்துத்தான் பலரும் பெண்களை புரிந்து கொள்கிறார்கள். மேலும் முஸ்லீம்கள் என்றால் கடத்தல்காரர்கள் என்று பல தமிழ் திரைப்படங்கள் வெளிவந்திருக்கின்றன. கடத்தலுக்கு அடுத்தபடி முஸ்லீம்களுக்கு கிடைக்கும் பாத்திரம் தீவிரவாதி அல்லது பயங்கரவாதி. அப்போதெல்லாம் முஸ்லீம்களை இழிவுபடுத்திவிட்டார்கள் என்று ரசிகர்கள் பொங்குவதில்லை.
எனவே ப்ளூ சட்டை மாறன் உருவ கேலி செய்கிறார் என்ற பிரச்சினை அஜித்தோடு துவங்கவில்லை. அதன் அடிப்படை நமது சமூகத்திலும் திரையுலகத்திலும் இருக்கிறது. ஒரு பிரிவு மக்கள் குறித்த ஸ்ட்ரீயோ டைப்பான பார்வையும், அழகு – அழகின்மை குறித்த இயற்கைக்கு எதிரான பார்வையும் இன்றும் நமது படங்களில் வெளிவந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றன.
இவை குறித்த சுயவிமர்சனங்கள், விவாதங்கள் திரைப்படப் படைப்பாளிகள் மற்றும் மக்களிடையே நடக்கும் போதுதான் நமது சமூகம் கலையிலும் ஜனநாயகத்தின் அழகை தரிசிக்க முடியும்.