‘கர்ப்பமாக இருக்கிறேன் என்னை விட்டு விடுங்கள்’ என்ற பில்கிஸ் பானுவின் அழுகுரல் இன்னும் காதுகளில் ஒலித்துக் கொண்டுள்ளன. அப்போது அவருக்கு வயது 19. ஆனாலும், அவரை விடாமல் பாலியல் வன்கொடுமை செய்த கொடூர கும்பல், அதற்கு முன்பு பில்கிஸ் பானுவின் 3 வயது பெண் குழந்தையை அவரிடம் இருந்து பிடுங்கி அருகில் இருந்த கல்லில் ஒங்கி அடித்து கொன்றது. அந்த பிஞ்சுக் குழந்தை எவ்வளவு வலியுடன் உயிரிழந்திருக்கும் என்று நினைக்கும் போதே கண்களில் வடியும் நீரை கட்டுப்படுத்த முடியாது.
நீண்ட நெடிய சட்டப்போராட்டத்துக்கு பின்னர், மும்பை உயர் நீதிமன்ற தீர்ப்பையடுத்து பில்கிஸ் பானு இப்படி சொன்னார். ‘சிறுவர்களை கொல்வது, பெண்களை பாலியல் வல்லுறவுக்கு உட்படுத்திய குற்றத்தின் கொடூரத்தை அவர்கள் ஒருநாள் உணர்ந்து கொள்வார்கள் என்று நான் நம்புகிறேன். பழிக்கு பழி வாங்குவதில் நம்பிக்கை இல்லை. தாங்கள் என்ன செய்திருக்கிறோம் என்பதை அவர்கள் புரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்பதை மட்டுமே விரும்புகிறேன். அவர்கள் தங்களின் முழு வாழ்க்கையையும் சிறையில் கழிப்பதையே விரும்புகிறேன். என் மகள் பாதுகாப்பான இந்தியாவில் வளர வேண்டும்.” இவை பில்கிஸ் பானு கூறிய வார்த்தைகள்.
ஆனால், பில்கிஸ் பானு வழக்கில் தொடர்புடைய 11 ஆயுள் தண்டனை கைதிகளை விடுதலை செய்வதற்கு குஜராத் மாநில அரசு உத்தரவிட்டுள்ளது. ஆயுள் தண்டனை காலமான 14 ஆண்டுகள் பூர்த்தி செய்தது, வயது, குற்றத்தின்தன்மை, சிறையில் நன்நடத்தை உள்ளிட்டவற்றை கருத்தில் கொண்டு சிறை அறிவுரை குழுவின் பரிந்துரை படி விடுவிக்கப்படுவதாக குஜராத் மாநில கூடுதல் தலைமை செயலாளர் ராஜ்குமார் அறிவித்துள்ளார்.
குஜராத்தில் நடைபெற்ற முஸ்லிம்களுக்கு எதிரான கலவரத்தின்போது நிகழ்ந்த மிகவும் மோசமான குற்றங்களில் ஒன்று பில்கிஸ் பானு மற்றும் அவருடைய குடும்பத்தினருக்கு நடைபெற்றது. கோத்ரா ரயில் எரிப்பு சம்பவத்துக்கு பின்னர், முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக கலவரம் வெடித்தது. மூன்று நாட்கள் கலவரக்காரர்கள் எந்தவித தடையுமில்லாமல் சுதந்திரமாக செயல்பட்டனர். ஆயிரக்கணக்கானோர் கொல்லப்பட்டனர். அவர்களில் பெரும்பாலோர் முஸ்லிம்கள்.
அந்த சமயத்தில் ஒரு நாள் காலை ராதிக்பூர் கிராமத்தில் மதவெறிக் கும்பல் ஒனு தாக்குதலில் ஈடுபட்டது. முஸ்லிம் குடியிருப்புகளுக்கு தீ வைத்தது. தீ வைக்கப்பட்ட வீடுகளில் பில்கிஸ் பானுவின் வீடும் ஒன்று. பில்கிஸ் பானுவும், அவரது குடும்பத்தினரும் பாதுகாப்பு கருதி அங்கிருந்து தப்பியோடினர். இதற்குள்ளாக, பில்கிஸ் பானுவின் உறவுக்கார பெண் ஒருவர் பிரசவித்திருந்தார். ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு இடமாக சென்ற அவர்களை, அந்த கொடூர நள்ளிரவில் மதவெறி கும்பல் இடைமறித்து தாக்குதலில் ஈடுபட்டது. பில்கிஸ் பானுவின் குழந்தையை கொன்று, அவரை மூன்று பேர் பாலியல் வன்கொடுமைக்கு உள்ளாக்கிக் கொண்டிருந்தனர். அதேசமயம், அவரது குடும்பத்தைச் சேர்ந்த 14 பேரையும் அக்கும்பலில் இருந்த மற்றவர்கள் கொலை கொண்டிருந்தனர். பெண்கள் பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளாக்கப்பட்டனர். ஆண்கள் கூர்மையான ஆயுதங்களால் கொலை செய்யப்பட்டனர். அதில், முதல் நாள் குழந்தையை ஈன்ற தாயும், அவரது பிஞ்சுக் குழந்தையும் அடங்குவார்கள்.
இத்தனை கொடூர செயல்களையும் செய்தது, பில்கிஸ் பானுவுக்கு நன்கு அறிமுகமானவர்கள். சிறு வயதில் இருந்தே பழகியவர்கள். அண்டை வீட்டுக்காரர்கள்; ஊர்காரர்கள். மயக்கமடைந்த பில்கிஸ் பானு உயிரிழந்து விட்டதாக எண்ணி அந்த இடத்தை காலி செய்தது அக்கும்பல். ஆனால், இத்தனை குற்றங்களுக்கும் ஒற்றை சாட்சியாக இருக்கும் பில்கிஸ் பானு உயிர்பிழைத்தார். வைராக்கியமாக அரசு நிர்வாகத்துக்கு எதிராக தனது சட்டப்போராட்டத்தை தொடர்ந்தார். இதனிடையே, பாலியல் வன்கொடுமையின்போது, அவரது வயிற்றில் இருந்த குழந்தையும் பிறந்தது. 2002இல் நடந்த இந்த சம்பவத்துக்கு 2017இல் அவருக்கு நீதி கிடைத்தது.
இந்த வழக்கில் போதிய சாட்சியங்கள் இல்லையென்று குஜராத் குற்றவியல் நீதிமன்றம், 2003இல் முடித்து வைத்தது. தேசிய மனித உரிமை ஆணையத்தின் உதவியோடு உச்ச நீதிமன்றம் சென்றார் பில்கிஸ் பானு. வழக்கை சிபிஐ விசாரணை செய்யவும், வழக்கு விசாரணையை குஜராத்தில் இருந்து மஹாராஷ்டிராவுக்கு மாற்றியும் உச்ச நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது. இந்த வழக்கில் தொடர்புடைய, 11 குற்றவாளிகளுக்கு 2008ஆம் ஆண்டில் மும்பை சிறப்பு நீதிமன்றம் ஆயுள் தண்டனை வழங்கியது (12 பேரில் ஒருவர் இறந்து போனார்).
இதனை எதிர்த்த மேல்முறையீட்டு வழக்கில், சிறப்பு நீதிமன்றம் அளித்த ஆயுள் தண்டனையை மும்பை உயர் நீதிமன்றம் 2017ஆம் ஆண்டில் உறுதி செய்தது. பாதிக்கப்பட்ட பெண், போலீஸ் நிலையத்தில் புகார் தெரிவித்தபோது, அதனை ஏற்காமல் அலட்சியமாக செயல்பட்ட 5 போலீசார், மருத்துவமனையில் அவருக்கு சிகிச்சை அளிக்க தவறிய 2 மருத்துவர்களை சிறப்பு நீதிமன்றம் விடுதலை செய்திருந்தது. ஆனால், அவர்களது விடுதலையை மும்பை உயர் நீதிமன்றம் ரத்து செய்தது. வழக்கு விசாரணையின் போது, குற்றவாளிகளில் மூன்று பேருக்கு தூக்குத் தண்டனை வழங்க வேண்டும் என்று சிபிஐ வாதிட்டது. ஆனால், அதனை மும்பை உயர் நீதிமன்றம் ஏற்கவில்லை என்பது கவனிக்கத்தக்கது.
பில்கிஸ் பானுவின் வழக்கில் தீர்ப்பு வழங்கப்பட்ட அடுத்த நாள் நிர்பயா வழக்கில் உச்ச நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது. வழக்கில் குற்றஞ்சாட்டப்பட்டிருந்த நால்வருக்கும் வழங்கப்பட்ட மரண தண்டனையை உச்ச நீதிமன்றாம் உறுதிசெய்து தீர்ப்பளித்தது.
தலைநகர் டெல்லியில் கடந்த 2012ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் ஓடும் பேருந்தில் 23 வயதான மருத்துவ மாணவி நிர்பயா கூட்டு பாலியல் வன்கொடுமைக்கு உள்ளாக்கப்பட்டார். காம அரக்கர்களின் மூர்க்க பிடியில் சிக்கி சீரழிக்கப்பட்டு படுகாயங்களுடன் சிகிச்சை பெற்று வந்த நிர்பயா சிகிச்சை பலனின்றி பரிதாபமாக உயிரிழந்தார்.
இந்த வழக்கு தொடர்பாக பேருந்து ஒட்டுநர் ராம் சிங், அக்ஷய் குமார் சிங், பவன் குப்தா, வினய் ஷர்மா, முகேஷ் சிங் மற்றும் ஒரு சிறுவன் என 6 பேர் கைது செய்யப்பட்டனர். முக்கிய குற்றவாளியும், பேருந்து ஓட்டுநருமான ராம் சிங் திகார் சிறையில் தூக்கிட்டு தற்கொலை செய்து கொண்டார். வழக்கில் குற்றம் சாட்டப்பட்ட சிறுவனுக்கு 3 ஆண்டுகள் சிறை தண்டனை விதிக்கப்பட்டதை அடுத்து சிறுவர் சீர்திருத்தப் பள்ளிக்கு அவர் அனுப்பி வைக்கப்பட்டார். தண்டனை காலம் முடிந்ததும் அவர் விடுவிக்கப்பட்டார். எஞ்சிய குற்றவாளிகள் அக்ஷய் குமார் சிங், பவன் குப்தா, வினய் ஷர்மா, முகேஷ் சிங் ஆகிய நால்வரும் தூக்கிலிடப்பட்டனர்.
நிர்பயா வழக்கில் விசாரணை விரைவாக நடைபெற்றது. ஆனால், பில்கிஸ் பானுவுக்கு நீதி கிடைக்க பல ஆண்டுகள் தேவைப்பட்டது. இரு வழக்குகளிலும் விதிக்கப்பட்ட தண்டனை விவரங்கள் அப்போதே கேள்விக்கு உள்ளாகின. மரண தண்டனைக்கு எதிரானவர்கள் கூட, நிர்பயா வழக்கின் தீர்ப்பை வரவேற்றனர். இது போன்ற கொடூரமான செயல்களுக்கு மரண தண்டனை தேவையானது என்றனர். ஏனெனில், குற்றங்கள் அத்தகைய கொடூரத்தன்மையுடன் இருந்தது. ஆனால், நிர்பயாவுக்கு கிடைத்த நீதி மற்றவர்களுக்கு கிடைப்பதில்லை என்ற விமர்சனங்களும் முன்வைக்கப்படுகின்றன. குறைந்தபட்சம், பில்கிஸ் பானுவின் ஆசைப்படி, குற்றவாளிகள் தங்களது முழு வாழ்க்கையையும் சிறையிலேயே கழிப்பதை உறுதி செய்திருக்கலாம். காஷ்மீர் கத்துவா சிறுமி, உன்னாவ் சிறுமி, அரியலூர் சிறுமி என நீளும் பாதிக்கப்பட்ட பெண்களின் மனசாட்சிகள் நம்மை துரத்திக் கொண்டே உள்ளன.