13 நாட்கள் ஆட்சி:
ஐ.கே. குஜரால் தலைமயிலான கூட்டணி அரசு கவிழவே, 1998 ஏப்ரலில் நாடாளுமன்ற மக்களவைக்கு மீண்டும் தேர்தல் வந்தது. அதற்கு முன் 1996 இல் நடைபெற்ற பொதுத் தேர்தலில் பாஜக குறிப்பிட்டத்தக்க வெற்றியை பெற்றிருந்ததால், கூட்டணி கட்சிகளின் ஆதரவோடு வாஜ்பாய் பிரதமராக பொறுப்பேற்றார்.
ஆனால், கூட்டணி கட்சிகள் காலைவாரியதால அந்த ஆட்சி வெறும் 13 நாட்களிலேயே முடிவுக்கு வந்தது. இரண்டாண்டுக்கு முன் இழந்த ஆட்சியை மீண்டும் கைப்பற்றியே ஆக வேண்டும் என்ற முனைப்போடு களமிறங்கியது பாஜக. அதிமுக, சிவசேனா, தெலுங்கு தேசம் உள்ளிட்ட கட்சிகள் அங்கம் வகித்த தேசிய ஜனநாயக கூட்டணியின் பிரதமர் வேட்பாளராக வாஜ்பாயை முன்னிறுத்தி தேர்தலை சந்தித்தது பாஜக.
மீண்டும் ஆட்சி:
அந்த தேர்தலில், 182 இடங்களை கைப்பற்றி தனிப்பெரும் கட்சியாக பாஜக உருவெடுத்தாலும் ஆட்சி அமைக்க இன்னும் 90 பிளஸ் எம்பிக்களின் ஆதரவு தேவைப்பட்டதால், கூட்டணி கட்சிகளின் ஆதரவை கோரினார் வாஜ்பாய். தெலுங்கு தேசம், சிவசேனா உள்ளிட்ட கட்சிகள் ஆதரவளிக்க, 18 எம்பிக்களை வைத்திருந்த அதிமுக, பாஜக ஆட்சியமைக்க ஆதரவளிப்பதா, வேண்டாமா என்று குறித்து உடனே இறுதி முடிவெடுக்காமல், நாட்களை கடத்தி வந்தார் அக்கட்சியின் பொதுச் செயலாளரான ஜெயலலிதா. இதனால் இந்த முறையும் வாஜ்பாய் ஆட்சி அமைப்பாரா, மாட்டாரா என்று தேசிய அரசியலில் பரபரப்பு பற்றியது.
ஜெயலலிதாநெருக்கடி:
சில தினங்களுக்கு பிறகு அதிமுக ஆதரவு அளிக்கவே ஒருவழியாக பிரதமரானார் வாஜ்பாய். அதன் பின்னர்தான் ஜெயலலிதாவின் ஆட்டம் தொடங்கியது. தன் மீதான வருமான வரித் துறை வழக்குகளை திரும்பப் பெற வேண்டும், 356 ஆவது சட்டப் பிரிவை பயன்படுத்தி தமிழகத்தில் நடைபெற்றுவரும் கருணாநிதி தலைமையிலான திமுக ஆட்சியை கலைக்க வேண்டும் ,ஜனதா கட்சித் தலைவரான சுப்ரமணியன் சுவாமியை நிதியமைச்சர் ஆக்க வேண்டும் என்று அடுக்கடுக்கான கோரிக்கைகளால் வாஜ்பாய்க்கு குடைச்சல் தர ஆரம்பித்தார் ஜெயலலிதா.
ஆதரவு வாபஸ்:
தமது கோரிக்கைகளுக்கு வாஜ்பாய் செவிசாய்க்காததால் கடுப்பான ஜெயலலிதா, டெல்லி அசோதா ஹோட்டலில் சுப்ரமணியன் சாமி ஏற்பாடு செய்திருந்த டீ பார்ட்டில் பங்கேற்ற கையோடு, பாஜக அரசுக்கு அளித்து வந்த ஆதரவை வாபஸ் பெறுவதாக அறிவித்தார் ஜெயலலிதா. இதன் விளைவாக, வாஜ்பாய் தலைமையிலான பாஜக அரசு நாடாளுமன்ற மக்களவையில் நம்பிக்கை வாக்கு கோர வேண்டிய நிலைக்கு தள்ளப்பட்டது.
நம்பி்க்கை வாக்கெடுப்பு: 1999 ஏப்ரல் 17 ஆம் தேதி சபையில் நடைபெற்ற நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் வாஜ்பாய் தலைமையிலான பாஜக அரசுக்கு ஆதரவாக 269 வாக்குகளும், எதிராக 270 வாக்குகளும் பதிவாகின்றன. ஜஸ்ட் மிஸ் என்பதுபோல ஒரேயொரு வாக்கு வித்தியாசத்தில் வாஜ்பாய் அரசு கவிழ்கிறது. அது எப்படி சொல்லி வைத்தாற்போல் ஒரு ஓட்டு வித்தியாசம் எப்படி? என்று அனைவரும் வியப்பில் ஆழ்ந்திருக்கும்போதுதான் அவர்களுக்கு ஒரு சுவாரஸ்யமான தகவல் தெரிய வருகிறது.
வாக்களிக்காத சேடப்பட்டி முத்தையா:
அப்போது வாஜ்பாய் அமைச்சரவையில் தரைவழிப் போக்குவரத்துத் துறை அமைச்சராக பதவி வகித்த வந்த அதிமுகவின் சேடப்பட்டி முத்தையா, நம்பிக்கை ஓட்டெடுப்பிற்காக கொடுக்கப்பட்ட ‘சீட்’டில் வாக்களிக்காமல், அதனை தன் சட்டை பையிலேயே வைத்து கொண்ட தகவல் தெரிய வந்தது.
ஒன்று அவர், தான் சார்ந்த அதிமுக நிலைப்பாட்டின்படி பாஜகவுக்கு எதிராக வாக்களித்திருக்க வேண்டும் அல்லது பாஜகவிடம் விலைப் போய்விட்டார் என்று எழுந்த குற்றச்சாட்டு உண்மையாக இருந்திருந்ததால், ஜெயலலிதாவின் விருப்பத்துக்கு நேர்மாறாக, வாஜ்பாய்க்கு ஆதரவாக முத்தையா வாக்களித்திருக்க வேண்டும். இப்படி இரண்டும் இல்லாமல் அவர் நடுநிலை வகித்ததற்கு என்ன காரணம் என்பது சேடப்பட்டி முத்தையாவுக்கும், ஜெயலலிதாவுக்கும்தான் வெளிச்சம்.
ஆனால் ஒரு வேளை அவர், நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் வாஜ்பாய் அரசுக்கு ஆதரவாக வாக்களித்திருந்தால், அரசுக்கு ஆதரவாகவும், எதிராகவும் தலா 270 வாக்குகள் பதிவாகியிருக்கும். அத்தகையதொரு சூழலில், மக்களவை சபாநாயகர் வாஜ்பாய்க்கு ஆதரவாக வாக்களித்து. பாஜக அரசை காப்பாற்றி இருக்க ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்திருக்கும். அதுபோன்றதொரு அதிசயம் எதுவும் நிகழாததால், ஒற்றை ஓட்டில் தோற்ற வாஜ்பாய் அரசு 13 மாதங்களில் முடிவுக்கு வந்தது.
வாஜ்பாயை பற்றி பேசும்போதெல்லாம் இந்த நாடாளுமன்ற அரசியல் நிகழ்வு நினைவுகூரப்படுவதை போல், இன்று காலமான சேடப்பட்டி முத்தையாவும் இந்த ஒற்றை ஓ்ட்டு விஷயத்துக்காக வரலாற்றில் இனி நினைவுகூரப்படுவார்.